Προσδοκία του προοδευτικού κόσμου να γίνει το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής δύναμη ανατροπής του σημερινού πολιτικού σκηνικού – Άρθρο στο ΚΑΡΦΙ

Οι πολίτες με τη μαζική τους συμμετοχή στις δύο διαδικασίες για την ανάδειξη ηγεσίας και την εκλογή οργάνων και συνέδρων έστειλαν πολλά μηνύματα προς διάφορες κατευθύνσεις. Το κυριότερο, όμως, ήταν η προσδοκία από το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής να αποτελέσει την κύρια εναλλακτική κυβερνητική επιλογή απέναντι στη Νέα Δημοκρατία και κατά συνέπεια την δύναμη ανατροπής του σημερινού πολιτικού σκηνικού.

Αυτή η εκτίμηση ενισχύεται και από το γεγονός ότι στις αντίστοιχες διαδικασίες του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που έχει απωλέσει την πολιτική του αξιοπιστία και αγκομαχά στο θεσμικό του ρόλο, η προσέλευση δεν ήταν αντίστοιχη με τα εκλογικά και δημοσκοπικά μεγέθη του.

Από την άλλη πλευρά, είναι προφανές ότι οι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που συμμετείχαν, δεν έχουν δώσει λευκή επιταγή στο Κίνημά μας. Αντίθετα παρακολουθούν με μεγάλη προσοχή κατά πόσο εμείς στεκόμαστε στο ύψος των προσδοκιών τους και κατά πόσο η επίκληση των ιστορικών συμβόλων, αξιών και οραμάτων του ΠΑΣΟΚ συνοδεύεται σήμερα από αντίστοιχου μεγέθους και ποιότητας πολιτικές πρωτοβουλίες.

Οι προσδοκίες και οι απαιτήσεις από το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής αυξάνονται, όσο διευρύνονται τα αδιέξοδα στα οποία οδηγείται η κοινωνία από τις νεοφιλελεύθερος ιδεοληψίες και επιλογές της κυβέρνησης Μητσοτάκη, από την αναποτελεσματικότητα και την αδυναμία της να προσφέρει αίσθημα ασφάλειας στους πολίτες, αλλά και από την άρνησή της να διαχειριστεί με όρους δικαιοσύνης και κοινωνικής αλληλεγγύης την καταιγίδα των διαδοχικών κρίσεων. 

Οι επιλογές αυτές δημιουργούν τελικά ένα χάσμα μεταξύ του συστήματος διακυβέρνησης και των πολιτών. Το κόστος τους είναι βαρύ όχι μόνο για τους πιο ευάλωτους, αλλά ακόμα και για τη μεσαία τάξη και την υγιή επιχειρηματικότητα, που είχαν εναποθέσει πολλές ελπίδες στον κ. Μητσοτάκη και στο προεκλογικό του αφήγημα, που ήταν τυλιγμένο με ένα μεταρρυθμιστικό σελοφάν.

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση οι πολίτες έχουν δύο επιλογές. Η να ταυτιστούν συναισθηματικά με το λαϊκιστικό λόγο ακραίων δυνάμεων που αυτοπροβάλλονται ως δήθεν αντισυστημικές ή να αναζητήσουν την πολιτική ανατροπή σε μια πολιτική δύναμη που συνδυάζει τον υπεύθυνο πολιτικό λόγο, με ένα όραμα για τη χώρα, με τη βελτίωση της ποιότητας της δημοκρατίας, με ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, με ένα αξιακό πλαίσιο δικαιοσύνης, αξιοπρέπειας, αλληλεγγύης και πατριωτισμού που να διαπερνά οριζόντια όλες τις πολιτικές για την οικονομία, την κοινωνία, τους θεσμούς, το περιβάλλον και τις διεθνείς σχέσεις της χώρας. 

Αυτή η δεύτερη επιλογή είναι ο δρόμος που μπορούν να χαράξουν, ενώνοντας δυνάμεις και επιτυγχάνοντας δημιουργικές συνθέσεις, τα ιδεολογικά ρεύματα που συνθέτουν σήμερα το κίνημά μας: η σοσιαλδημοκρατία, ο δημοκρατικός σοσιαλισμός, η πολιτική οικολογία, το προοδευτικό κέντρο και η ανανεωτική αριστερά. Ένας δρόμος που δεν αποτελεί θεωρητικό κατασκεύασμα για να παρουσιάζεται σε διαλέξεις επιλεγμένου ακροατηρίου, αλλά τη μαχόμενη πολιτική της καθημερινότητας, που προϋποθέτει ισχυρά πολιτικά αντανακλαστικά, σαφήνεια στις θέσεις και τις επιλογές,  αποφασιστικότητα στον αντιπολιτευτικό λόγο και χάραξη καθαρών διαχωριστικών γραμμών ανάμεσα στην πρόοδο και τη συντήρηση.

Το ζητούμενο είναι να δώσουμε προοπτική σε μια κοινωνία βαθιά πληγωμένη και απογοητευμένη από τα απανωτά χτυπήματα που έχει δεχτεί, επανακαθορίζοντας τη σχέση της πολιτικής με τους πολίτες, κλείνοντας το δρόμο σε ακραίες συντηρητικές επιλογές και διαμορφώνοντας μια νέα προοδευτική κοινοβουλευτική πλειοψηφία, με αξιόπιστο σχέδιο διακυβέρνησης και όραμα για τη χώρα. 

Scroll to Top